Gartner publiceerde een nieuwe Magic Quadrant voor web content management systemen (WCMS). Met enkele interessante verschuivingen ten opzichte van het voorgaande jaar.
Dit jaar lijken de auteurs wel wat strenger te zijn geweest in hun overwegingen om CMS-leveranciers in het kwadrant te plaatsen. IBM is helemaal verdwenen uit het overzicht en SDL is letterlijk gedegradeerd. Ook een paar andere partijen hebben hun leidersrol wat Gartner betreft niet waargemaakt.
De roep om digitale transformatie wordt steeds luider. En dat geluid komt niet alleen van consultants die een graantje mee willen pikken in de hype, maar ook van ‘board members’ van de grootste organisaties in de wereld.
Directies en C-level managers zien met schrikogen aan hoe het ene na het andere bedrijf met een internationale reputatie verdwijnt, wordt overgenomen of failliet gaat. Ze zijn bang dat ze zelf de volgende zijn als ze niet aanhaken op de digitale revolutie. Het is dan interessant om mensen op dat niveau over digitale transformatie te horen praten en met Tom Siebel komen we wat dat betreft ‘dicht bij het vuur’.
Met de recente ontwikkelingen in artificial intelligence (AI) kunnen we nu al videos van mensen maken – de zogenoemde ‘deepfakes’ – die niet meer van echt te zijn onderscheiden. Althans, niet door mensen. Dus zijn er al AI-algoritmes die helpen om nepvideos te herkennen.
Maar met al die – terechte – bezwaren en negatieve gevoelens zou je bijna vergeten dat nepvideo ook iets goeds kan zijn en de wereld beter en interessanter kan maken. De mogelijkheden van AI-gestuurde video zijn eindeloos en enorm inspirerend.
Nu we in een hittegolf zitten, wil ik het eens te hebben over een onderwerp waar veel verhitte discussies over worden gevoerd: projectmanagement versus procesmanagement.
Met name projectmanagers, externe adviseurs, Agile coaches en andere projectprofessionals willen al snel een project opstarten, terwijl ik dan denk: “Dat moeten we in het proces doen!” Om voor wat afkoeling te zorgen, neem ik het voorbeeld van de-icing.
In de drang om mee te doen met de trends noemen organisates noemen zichzelf al snel ‘datagedreven’. Maar datagedreven zijn gaat verder dan het meten van de bezoeken op je digitale kanalen. Dat zijn ‘vanity’ cijfers waar je niet veel mee opschiet.
Datagedreven organisaties gebruiken data om de juiste beslissingen te kunnen nemen. De vraag die je bij elk rapport of dataset moet stellen is: “Helpt deze data mij om een beslissing te nemen?” Als het antwoord “Ja” is, ben je in elk geval op weg om datagedreven te zijn.
De succesvolle organisatie van de toekomst zal meer en meer lijken op een jazz-ensemble. De leider zit in de ‘flow’ en niet op grote afstand van het gebeuren. Zij neemt geen beslissingen op basis van haar autoriteit maar gebruikt de verschillende perspectieven om tot nieuw inzicht te komen.
Deze manier van leiding geven past veel beter in de huidige tijd waar dingen erg snel veranderen en de omgeving daardoor vrij onvoorspelbaar is. De traditionele hiërarchische en zelf autoritaire manier van leiding geven werkt dan niet meer. Het is te star en te traag en de professionals van nu eisen sowieso meer vrijheid.
Analistenbureau Forrester bracht deze maand voor het eerst een overzicht uit van digital experience platforms (DXP) en lijkt daarmee het einde in te luiden van de web content management systemen (WCMS) die decennialang de markt bepaalden.
Volgens Forrester zijn de (doorgaans op één) kanaal gerichte CMS’en ouderwets en niet effectief. De toekomst is voor platformen die op een succesvolle manier de hele digitale beleving kunnen faciliteren, van begin tot eind en als onderdeel van een schaalbare infrastructuur.
In hun zoektocht naar digitale transformatie gebruiken organisaties vaak een raamwerk of methodiek om hun probleem op te lossen. Maar even vaak lost die methodiek het probleem niet op en dan springt men weer naar de volgende nieuwste hippe methodiek. En de volgende. En … de volgende.
Het probleem is dat organisaties denken dat ze die ene methodiek voor alles kunnen gebruiken. Dat willen de diverse coaches en consultants in Scrum, Lean management, Agile, Lean Startup, Kanban, Lean SixSigma, Design Thinking en noem maar op ons ook heel graag laten geloven. Maar het werkt niet, want de problemen zijn te complex.
Er zijn twee benaderingen in digitale transformatie die gegarandeerd tot een mislukking leiden. De eerste is het maken van stragische plannen zonder te bedenken hoe die strategie moet worden uitgevoerd en de tweede is gewoon beginnen zonder een duidelijk doel en strategie voor ogen.
Digitale transformaties vergen een strategische aanpak, maar het succes wordt bepaald door de manier waarop de organisatie die strategie uitvoert: de tactiek. Tactiek kan niet zonder strategie en strategie kan niet zonder tactiek. Ze zijn met elkaar verstrengeld en vullen elkaar aan.
Steeds meer organisaties hebben de ambitie om meer te maken van hun intranet dan het nu is. Ze willen een digitale werkomgeving of een ‘enterprise social network’ dat alle mensen met elkaar verbindt. Maar vaak gaat het met die enorme ambitie vanaf het begin al mis.
De ambitie is groot en veelomvattend terwijl de organisatie daar nog helemaal niet aan toe is. Wachten is geen optie en van ‘groots en meeslepend’ blijft alleen nog het ‘slepend’ hangen. Maar er is een tussenweg die veel effect kan scoren.